LAATSTE NIEUWS

Deze manier van doen blijkt soms slecht te passen bij de wijze waarop een hulpdienst als de ANWB te werk gaat wanneer er een verzoek om assistentie wordt gedaan. De ANWB en ook de in het buitenland ingeschakelde zusterorganisaties, werken met protocollen die uitgaan van chauffeurs die geen idee hebben van wat er in en aan een voertuig functioneert, die dus ook geen idee hebben van wat ervoor nodig is om verder te komen. Dit heeft tot gevolg dat men altijd eerst een door de organisatie erkende deskundige laat vaststellen of het voertuig gemaakt kan worden. Eerder zal men niet overgaan tot de vraag op welke wijze met alternatief vervoer de reis kan worden voortgezet.

Zelf heb ik dit anderhalf jaar terug meegemaakt in het Duitse Dasburg. Het leverde veel tijdverlies op. Deze keer was Rob van der Ham de klos met een vastgelopen hoofdas van zijn versnellingsbak. Het gebeurde in Italië. Wij vinden het normaal dat hij eerst probeerde de boel los te maken om zo mogelijk op eigen kracht verder te gaan. Maar hulpdiensten stellen zich erg argwanend op als ze worden geconfronteerd met een gedeeltelijk gedemonteerde motor. De ingeschakelde ‘deskundige’ – vaak niet veel meer dan een vertegenwoordiger van een afsleepdienst – kan dan niet meer vaststellen of, naar eigen beoordeling, de motor gemaakt had kunnen worden. Er kan zelfs argwaan ontstaan of de voertuigeigenaar wel bona fide gehandeld heeft met zijn hulpvraag.

Dit betekent volgens mij twee dingen. Eén: als hulpvrager moet je je ervan bewust zijn dat zodra je de hulpdienst inschakelt je zelf de regie een beetje kwijt bent. Je moet dan geduldig afwachten (al bellend met de ANWB-helpdesk) tot de nodige conclusies zijn getrokken en vaak accepteren dat het flink wat tijd vereist alvorens je weet hoe het verder gaat. Punt twee: de hulpdiensten als de ANWB zouden meer begrip moeten hebben voor de specifieke voertuigkennis van klanten die per oldtimer reizen. Zeker bij de tweewielers is het gebruikelijk dat de berijder zelf sleutelt. Zo’n berijder weet meestal een perfecte diagnose te stellen. Ik ben voornemens binnenkort een briefje naar de ANWB te sturen met vragen van deze strekking. Eens kijken of dat iets oplevert.

Karl de Bruijn had op zijn terugreis van Appingedam (het zeer geslaagde Big Port Party treffen, waarover in deze SG veel meer) pech met zijn motor. Hij deed een beroep op de KNAC, waar hij is verzekerd, en werd uitermate vlot geholpen. Overigens werkt de KNAC ook met de ANWB samen. Maar volgens Karl zijn de voorwaarden daar gunstiger waar het oldtimers betreft als je een bescheiden aanvulling op je polis kiest. Het is misschien te kort door de bocht om het lidmaatschap van de ANWB in te ruilen voor dat van de KNAC, maar het is de moeite waard te proberen er een eerlijke vergelijking voor te maken.

Nog even iets heel anders. Bij onze algemene vergadering in Achterveld vroeg het bestuur instemming voor het dragen van een eventueel verlies (tot maximaal € 1.000) op de IJR in Slovenië. Daar ter plaatse wist Rob Swift van de Engelse club te vertellen dat door scherp onderhandelen in de eindfase van de voorbereiding er zeker geen financieel tekort zou

ontstaan, ondanks het lagere aantal deelnemers van uiteindelijk nog geen 80. Dat is dan weer even prettig om te horen.

Uiteindelijk bleek dat er massaal gekozen werd voor die ene nieuwe partij BBB, die nu in alle provincies direct maar de meeste zetels wist te behalen. Nou heb ik persoonlijk niets tegen de aanvoerder van die BBB, ze is me sympathieker dan de rattenvanger die bij de verkiezingen van 2019 de boel op zijn kop zette. Maar het is toch de vraag of er dit jaar verstandig is gekozen. ”We” waren niet tevreden over de wijze waarop het land werd bestuurd. En gaat dat straks echt beter worden? Het bestuur komt nu in handen van heel veel goedbedoelende types die met elkaar nog geen team vormen en gemiddeld erg weinig bestuurlijke ervaring hebben.

Ik wil niet al te somber doen en er van uit gaan dat de boeren-burgers bestuurlijk in zeven sloten tegelijk zullen lopen. Toch zou het mij niet verbazen wanneer zij op het moment dat je dit leest al hun eerste bokken hebben geschoten.

Tja, het is altijd fijn als er iets te kiezen valt. Leuker dan de politieke vraag wie ons land moet besturen vind ik op dit moment de vraag van dokter Sigmund. Wil je therapie of een hobby? Deze vraag trof ik aan in mijn vertrouwde Volkskrant van 26 oktober 2022. Ik ben een groot fan van Sigmund. Bijna dagelijks kijk ik met genoegen naar zijn manier van reageren op het menselijk getob. Het mooie van bijgaande cartoon is dat deze wat mij betreft echt hout snijdt. Een hobby, bijvoorbeeld zoals wij ons bezig houden met oude Engelse motoren, kan zeer veel genoegen geven. En nee, het lukt ons helaas niet om daarmee een aardig belegde boterham te verdienen, zoals de psychiater. Onze hobby kost gewoonlijk geld, maar dat hebben we er graag voor over.

Het opknappen van een oude motor en/of het rijdend houden van onze oldtimers – er zitten vele plezierige uren in. Het bezoeken van treffens biedt altijd weer uitdagingen om er te komen en na afloop veilig weer thuis. Tijdens de treffens zijn er volop mogelijkheden om andere clubleden te ontmoeten. In de loop der jaren heeft onze vereniging al vele mooie vriendschappen doen ontstaan.

In de week van de Statenverkiezingen hadden we ook onze jaarlijkse Algemene Vergadering. Ook die bijeenkomst (met een kleine 60 deelnemers) was weer een overtuigende demonstratie van hoe prettig het is een hobby te hebben. Dat zie je bijvoorbeeld als er na de pauze verder gegaan moet worden met de vergadering. Iedereen is dan zo druk in gesprek dat het wat moeite kost om aller aandacht opnieuw te verkrijgen. Maar de vergadering 2023 verliep weer soepel en heel plezierig. Dat hebben we toch maar mooi te danken aan het feit dat het bestuur een goed team is en dat er voldoende bestuurlijke ervaring aanwezig is om de vereniging te leiden.

Bij de opleiding die ik volgde werkten we indertijd – en ja, dat is best lang geleden, het was nog vóór de tijd van de Casio zakjapanner – met de rekenliniaal. Daarmee kon je vrij snel en best nauwkeurig berekeningen maken. Sommige jongens waren er net zo handig mee als de Chinezen met hun telraam. Door naar de juiste rij cijfertjes te kijken en de middenschuif te verplaatsen kon je van alles berekenen. Bij het aflezen van de uitkomst was het altijd van groot belang de schaal, de orde van grootte in de gaten te houden. Je moest wel snappen of die uitkomst ergens bij de 10, de 100 of de 1000 moest liggen.

Ondanks die opleiding ben ik geen techneut geworden. Ik weet nu niet eens meer hoe ik de rekenliniaal zou moeten gebruiken. Maar het begrip ‘orde van grootte’ is nog vaak in beeld gekomen; het is op heel veel zaken van toepassing. Het geldt bijvoorbeeld voor afwegingen van allerlei risico’s. Van de kans op stormschade tot mogelijke bijwerkingen van medicijnen. Het is zowel van toepassing op de kansberekening zelf als op het inschatten van de ernst van een mogelijke schade.

Voor het gebruik van onze oldtimers is relevant dat we er gemiddeld per jaar maar weinig kilometers mee maken. Voor auto’s is de jaarlijkse kilometrage berekend op ongeveer 1.700 kilometer. Bij motorfietsen is dat getal niet hoger dan 1.100. Dit lagere aantal kilometers zou ermee te maken hebben dat veel oldtimer motoren niet in hun eentje in de garage staan terwijl de trotse eigenaar er toch hooguit op één tegelijk kan rijden. Hoe dan ook: mocht je in discussies verzeild raken waarbij de liefhebber van oldtimers wordt neergezet als grote boosdoener – er is alle reden om die aanklachten van wat tegenargumenten te voorzien.

Er hoeft maar één containerschip minder vanuit China met overbodige rotzooi naar Europa te varen en wij kunnen de ‘bespaarde’ milieubelasting benutten om met heel onze club een jaar lang vrijuit rondjes te rijden. Of nog beter: laat Poetin een handvol raketten minder afsturen op Oekraïne en we creëren evenveel ‘uitstootruimte’. Of ik dit met harde cijfers kan onderbouwen? Nou ik heb er geen wetenschappelijk onderbouwde data en ook de rekenliniaal niet bij gehad om dit te durven beweren. Ik zie dit als een duidelijk voorbeeld van ’orde van grootte’.

En dan te bedenken dat we zelfs met onze oldtimers nog het nodige kunnen doen om het milieu niet onnodig te belasten. Ik hoor om mij heen dat er kritischer wordt gekeken naar de wenselijkheid om vliegreizen te maken. Dat scheelt heus een slok op een borrel. En we kunnen meer gebruik maken van schone synthetische benzine. Dat is nog effectiever dan de greenwashing die hoogtij viert bij het bomen planten en de emissiehandel. Hoewel: bomen planten, doe dat gerust maar wel.

De Moespot is open vanaf 10.00 uur, de twee kleine zaaltjes zijn beschikbaar voor onderdelenmarkt. Mocht je nog iets nodig hebben van het O.F. en/of het B.A.F. bestel je spullen dan tijdig bij Albert en/of Sjoerd, dan kunnen zij (in overleg) jouw bestelling meenemen. De vergadering begint om 13.00 uur.

Voorstel HUISHOUDELIJK REGLEMENT (HHR)

Dit jaar mogen we stemmen over het HHR. Vorig jaar zijn de statuten herzien en nu is het HHR aan de beurt voor herziening. Het voorstel voor herziening van het HHR staat in SG2-2023.

Wat: Algemene Vergadering.

Wanneer: Zaterdag 18 maart 2023.

Waar: Cultureel centrum de Moespot,

Hoe laat: Vanaf 10.00 uur, onderdelenmarkt/bijkletsen.

13.00 uur Algemene Vergadering.

Locatie: Cultureel centrum De Moespot,

Jan van Arkelweg 6, 3791 AC Achterveld.

Wil je het huidige huishoudelijke reglement bekijken?

Mail Ad Janse: ellalove@zeelandnet.nl

Bel Ad Janse: 06-18938020

Ga naar ajs-matchless.nl. Daar staat een bericht m.b.t de AV met een link naar het huidige reglement.

In België was er tot voor kort nog geen sprake van een technische keuring inzake motoren, er kon dus lustig gebouwd en geknutseld worden en kon je vervolgens gewoon perfect legaal de straat oprijden als je vooraf de nodige inschrijving voltooid had. Europa heeft beslist dat België een soort van motorkeuring moet invoeren en uiteraard maakt men geen onderscheid tussen moderne of oldtimer motoren. Motoren onder de 125cc zijn vrijgesteld.  Vanaf 1 Januari zal je dus eenmalig bij een nieuwe inschrijving of na een ongeval je moeten aanmelden bij de technische keuring met je motorfiets. Er zal gecontroleerd worden op de stuurinrichting, remmen, lichten en nog andere reeds niet gedefinieerde punten. Er zijn nog veel vraagtekens met andere woorden... Kostprijs daarentegen is al wel gekend, €60. Wie hier meer over wil lezen kan dit op de voet volgen via de link onderaan dit artikel. 

Ook de wegenbelasting voor "oldtimers" (ouder dan 30 jaar) welke jaarlijks moet betaald worden zal vanaf 1 januari 2023 opgetrokken worden naar €100. Er was lang geen duidelijkheid of dit ook het geval zou zijn voor oldtimer motoren maar nu blijkt dat de verhoging enkel betrekking heeft op oldtimer auto's. De jaarlijkse wegenbelasting voor oldtimer motoren blijft dus ongewijzigd maar is nog wel steeds onderhevig aan indexatie. Uiteraard geldt dit enkel voor Vlaanderen en hebben ze in het Brusselse gewest en Wallonië een andere regeling, begrijp wie begrijpen kan. 

Meer info? > www.reddeoldtimer.be 

Het thema is in SG 6 - 2022 al onder de aandacht gebracht door het artikel op pagina 20-23: Matchless - Water en Vuur door Paul Boer. Zijn motor en nog veel meer viel bijna ten prooi aan een verwoestende brand.

Het bestuur heeft een deskundige gevonden die zal ingaan op allerlei aspecten van ‘werken met gevaarlijke stoffen’. Het is Paul Schreuder, nu gepensioneerd maar in zijn werkzame leven veiligheidscoördinator bij Shell in Rotterdam en daarna nog veiligheidsadviseur bij Natuurmonumenten. Uiteraard zijn onze schuurtjes piepklein in vergelijking met een complete olieraffinaderij. Maar Paul zal ons duidelijk maken dat het qua principes voor veilig omgaan met gevaarlijke stoffen niet zo heel erg verschilt. En de nodige praktische tips geven en vragen beantwoorden.

Het bestuur nodigt alle geïnteresseerde leden uit voor deze nieuwjaarsbijeenkomst in De Moespot te Achterveld. Er is tevens gelegenheid voor het aanbieden van overtollige onderdelen.

Aanvang: 12.00 uur. Er wordt gezorgd voor een lekkere broodjeslunch.

De bespreking van het thema (brand)veiligheid begint om 13.30 uur. Rond drie uur zullen we daarover mogelijk wel het meeste gezegd hebben. Maar blijf dan gerust nog even napraten.

Voorafgaand aan een weekeinde met een toerrit of een treffen houd ik altijd het weerbericht extra in de gaten. Als de depressies het weerbeeld bepalen is het al gauw aanlokkelijk de motor wat rust te gunnen en een andere invulling van het vrije weekeinde te kiezen. Voor de organisator(en) is het sneu en er zijn ook wel clubleden die alleen om die reden al kiezen om wel te gaan – toch is het alleszins begrijpelijk dat menigeen ervoor kiest om dan te passen. Zo had ik slechts een klein duwtje nodig om te besluiten niet aan te haken bij de Veluwe-toerrit die Frank van Leeuwen had voorbereid. Vast een mooie rit. Bij gunstig motorweer dan.

De week erna stond het Nationaal Veteraan Treffen in Woerden op het programma. De vooruitzichten waren vrij goed. Tegen het eind van de week kantelde het beeld. Het zou die zaterdag voor zeker niet droog blijven. Omdat ik de taak op me had genomen daar onze clubstand te bemannen was het geen optie om voor de eer te bedanken. Sjoerd had tijdig bij mij thuis een pakket BAF-spullen afgeleverd, net voldoende om het martktkraampje een beetje te kunnen aankleden, net niet te veel om alles op de motor te kunnen meenemen. Kort na half acht ’s-morgens de boel opgeladen. Het was even droog. De lucht allerwegen grijs! Onderweg naar Woerden begon het gestaag te druppelen. Dit zou snel erger worden en pas zowat halverwege de middag langzaam ophouden. Voor een ééndaags evenement is dat funest. Bijna alle keren dat ik op zo’n zaterdag naar Woerden ging was het mooi weer en in de omgeving van het oude vestingstadje zag en hoorde je dan overal oude tweewielers. Veel brommers maar ook altijd een boeiende verscheidenheid aan oude motoren. Alle tweewielige young- en oldtimers verzamelen zich op het plaatselijke excercitieterrein. Deze keer was bij aankomst het terrein nog bijna leeg. En vol werd het niet meer.

Björn van Luyck kwam assisteren en al gauw bood de buurman van de Arielclub ons koffie aan. Hans Bok liet zich snel zien. Hij was er actief op de stand van de Moto Guzzi club en die morgen zeer bijtijds met de auto gekomen. De extra stoelen die hij mee had mochten we gebruiken. Waarvoor dank. “En vanmiddag ga ik pannenkoeken bakken, dus dan krijg je ook nog pannenkoeken”, aldus Hans. Deze warme aanbieding is ook in dank aanvaard!

De opkomst van onze clubleden was uiteraard heel beperkt. Op de lijst voor de toercompetitie stonden uiteindelijk slechts tien namen. Toch hebben we, al dan niet half in de regen, nog een aantal leuke gesprekken gehad. Zo kwam er een clublid uit Delft op zijn 49-er met stijf frame die vertelde dat hij zijn dagelijkse woon-werkverkeer naar Brabant uitvoert met een volledig elektrische motorfiets. Hij was over zijn motor van Italiaanse makelij best tevreden, noemde als minpunt de kwetsbaarheid van het ‘gashandle’, dat nu voor de tweede keer na een jaar vervangen moest worden. Hoe lang zal het nog duren voordat ook een elektrisch aangedreven motorfiets tot de klassiekers gaat behoren?

Alle bezoekers van het NVT probeerden er op kleine eilandjes in de modderzee het beste van te maken. Iedereen die daar zijn neus laat zien is zich ervan bewust dat we collectief een beetje maf zijn om er zo’n hobby op na te houden. We stellen ook vast dat het een tamelijk ongevaarlijke gekte is. Bij het inpakken van de spullen rond half vijf regende het nog maar af en toe een beetje. De laatste kilometers naar Voorburg reed ik een dun zonnetje tegemoet. Een soort van licht aan het eind van de tunnel. Ondanks alle ‘gezeik van boven’ toch een leuke dag.

We komen geregeld mensen tegen op onze facebookpagina wie met vragen zitten over bepaalde zaken in betrekking tot onze geliefde motoren. Gelukkig zijn er mensen wie altijd hulpvaardig blijken en meezoeken naar die gevraagde tekening of informatie. Meestal volgt er een uitgebreid antwoord gepaard met een link naar het digitaal archief dat beheerd wordt door Christian Gyde. Samen met vele anderen heeft hij een schat aan informatie gebundeld, gedeeld en gratis ter beschikking gezet op het wereldwijde web. Op de afgelopen bestuursvergadering hebben wij het nut en belang van Christians archieven nog eens uitdrukkelijk verwoord en willen wij daarom deze digitale informatiekluis nog eens onder de aandacht brengen. Hierbij nog eens de link naar de archieven en nodigen wij iedereen uit om tijdens een regenachtige herfstdag met een kopje lekkere honingthee eens door de archieven te snuisteren, je komt er altijd wel iets boeiends tegen. Als bestuur willen wij nogmaals Christian Gyde van harte bedanken voor het beheren van deze digitale schatkamer.

Link: http://archives.jampot.dk/

Wie een dankwoord of enige andere nuttige informatie digitaal wil vereeuwigen kan een e-mail sturen naar : c_gyde@yahoo.dk

Op 7 augustus organiseerde Dick ter Hoeven een tourrit over de Utrechtse Heuvelrug. We werden gastvrij ontvangen door Dick en Marita met koffie, thee en lekkere koeken. De opkomst met ongeveer 30 rijders was groot. Het was prima weer voor een rit. Cees van Middendorp was de voorrijder en de route ging over mooie rustige wegen en door een prachtig natuurgebied. We reden volgens het ons bekende follow up systeem en dit werkte goed. De lunchstop was bij een gezellig restaurant en we konden heerlijk buiten zitten. Dick en Marita bedankt.

Op 26 t/m 28 augustus organiseerden Sandra, Ruud, Maria en ik het Berg en Dal treffen op de voor ons bekende locatie de Groote Flieren berg bij Ruud en Maria Faassen. Een aantal mensen kwamen al eerder of bleven langer en maakten er een korte vakantie van. Het weer was prima en de opkomst met ruim 50 deelnemers was groot. Het was een basic treffen wat inhield dat er alleen voor ontbijt koffie en thee gezorgd werd. De tourrit werd in kleine groepjes gereden en ging gedeeltelijk door Duitsland. We hadden de beschikking over fijn terras meubilair waardoor het ‘s avonds gezellig toeven was tot in de late uurtjes. Ruud en Maria bedankt.

Op 18 september organiseerde Frank van Leeuwen een tourrit over de Veluwe. We werden gastvrij ontvangen door Frank en Sandra met Koffie thee en taart in hun ontzettend mooie en lekkere warme woning. De weersvoorspelling was slecht. Dit was voor een aantal mensen reden om thuis te blijven. Maar toch hadden zo’n 17 mensen de regenkleding aangedaan en de rit naar Epe gemaakt. Ook nu reden we volgens het follow up systeem. Het was een ontzettend mooie rit over smalle weggetjes door een schitterende natuur. Ik kwam op plaatsen waar ik nog nooit van gehoord had. De voorspelling over het weer kwam uit en de regen bleef ons achtervolgen. De lunchstop was bij een gezellig restaurant. Gedurende de rit haakten steeds meer mensen af omdat ze nog een flinke rit naar huis moesten maken. IK hoop dat we deze rit nog een keer over kunnen doen maar dan met mooi weer. Frank en Sandra bedankt.

Op 24 september was het Nationaal Veteraan Treffen in Woerden. We komen hier al jaren en het is altijd gezellig en er is altijd veel te zien. We hadden voor dit jaar afgesproken dat onze clubstand niet gebruikt zou worden als verzamelplaats voor helmen en kleding. Hierdoor kwam onze clubstand beter uit de verf. Het was echter een zeer druilerige dag waardoor veel leden thuis bleven. Het terrein was een groot modderveld geworden.

Op 2 oktober organiseerde Hans Bok een scrabble rit in Nederhemert. Een hele leuke actieve rit waarin we via coördinaten naar bepaalde locaties moesten rijden. We werden gastvrij ontvangen door Hans en Petra in café de Maasstroom in Nederhemert. Een paar leden hadden gebruik gemaakt om Bij Hans en Petra in de wei te overnachten. Het was prima weer om een motorrit te maken. De meeste locaties bestonden uit molens en er was 1 kasteel bij. Op de locaties stond een letter waar we na de tourrit met de verzamelde letters zoveel mogelijk woorden moesten maken. Ik zag dat sommigen meer dan 100 woorden hadden gevormd. Bij de komende jaarvergadering wordt de prijswinnaar bekend gemaakt. Hans en Petra bedankt.

Ik ben benieuwd naar jullie plannen voor het reizen naar de International 2023 in Slovenië. Van een aantal mensen heb ik gehoord dat ze het plan hebben om geheel rijdend te gaan, maar er zijn ook mensen die overwegen om de reis gedeeltelijk met de autoslaaptrein te maken. De autoslaaptrein (urlaubsexpress van Train4you) rijdt van Düsseldorf naar Innsbruck. Dit is de enige maatschappij die op dit traject rijdt. De kosten zijn als je een couchette vult met 4 personen ongeveer 275 euro per persoon enkele reis. Met minder personen wordt de reis duurder. Vanuit Innsbruck naar Ajdovscina is het nog 350 tot 530 km afhankelijk hoe je wilt rijden. Graag hoor ik jullie plannen.

Voor 2023 zoek ik nog mensen die iets willen organiseren. Een tourrit of kampeerweekend. Alles is welkom. In overleg vinden we een geschikte datum.

Keep the rubber on the tarmac 

Het is bijna onmogelijk het er niet een keer over te hebben: veranderingen in het klimaat de de gevolgen daarvan. Gevolgen voor ons hele bestaan en uiteraard ook onze oldtimerhobby. Als liefhebber van klassieke motoren zitten we bij de actuele klimaatveranderingen in een ongunstige hoek. Met onze zorg voor het mobiele erfgoed leveren we weliswaar een bijdrage aan het duurzaam gebruik van materialen en middelen. Anderzijds zal geen enkele oldtimer kunnen voldoen aan het predikaat ‘klimaatneutraal’.

Vanuit FEHAC wordt al een tijdje gepleit voor het gebruik van schone brandstoffen. Dit met als argument dat de vervuiling door emissies substantieel kan worden teruggedrongen en we dus langer met onze oldtimers op een verantwoorde manier kunnen blijven rijden. Zowel voor benzine als voor diesel zijn er al schonere alternatieven. En de oudjes blijken er goed op te rijden. Nadeel is dat die brandstoffen nog weer duurder zijn dan de gewone. Synthetische benzine (alkylaat) van merken als Aspen of Ecomaxx kostten tot voor kort een kleine vier euro per liter. FEHAC pleitte ervoor de prijs aantrekkelijker te maken door accijnsaanpassing. Het is de vraag of dat in de huidige overspannen energiemarkt nog soulaas biedt.

Een ander praktisch punt is de verkrijgbaarheid. Er is (nog) geen netwerk aan tankstations waar je op elk moment van de dag terecht kunt. De schone brandstoffen worden vooral geleverd in kleine containers van 5, 10 of 20 liter. Die moet je dan thuis ergens opslaan en telkens zelf je tank bijvullen. Moet je dan ook nog een brandwerende kast installeren om aan redelijke eisen van veiligheid te voldoen? En dat overgieten van de benzine? Het lijkt in die zin niet bepaald een vooruitgang. Kortom er zitten veel haken en ogen aan. Toch zullen we moeten nadenken over beperking van de ‘ecologische voetafdruk’ van onze oude motoren. Om daarmee het maatschappelijke draagvlak voor het gebruik van de oldtimers in stand te houden.

na twee Corona-jaren kon weer voluit worden genoten van alles wat een typisch Turftreffen te bieden heeft. Een heerlijk ontspannen sfeertje, de gastvrijheid van de familie Broekhuizen en kamperen naast de Lindenhoeve te Holsloot. Een leuke verscheidenheid aan bezoekers en motoren. Aan eten, drinken en muziek is uiteraard gedacht. Het is maar een klein team rondom de gebroeders Sjoerd en Jan Dijkhuizen dat er steeds weer in slaagt zo’n treffen op rolletjes te laten lopen. Een evenement met een geweldige staat van dienst: al 35 jaar lang!

Ik doe een poging tot een eenvoudige schets van de entourage. In de grote schuur achter de Lindenhoeve wordt voorafgaand aan het treffen even alles aan de kant gezet. Behalve de bar, want die heeft een vaste plaats. Als decoratie hangen overal onderdelen van motoren (veelal Italiaans) en posters. Op vrijdagavond wordt een aanhangwagen met pizza-oven de schuur binnen gereden. Op zaterdagavond is tot ruim na middennacht een snackkar voorhanden. Naast de schuur heb je een XL partytent met banken en tafels. Kamperen doe je, met hartelijk aangeboden toestemming, op het grasveld van de buurman. In de avond brandt er buiten een pittig vuurtje in een speciale houtkachel.

Gelukkig was er vanuit het bestuur van onze club gezorgd dat kon worden stilgestaan bij het zevende lustrum. Met dank aan Antoinette Stapel wapperde langs de Verlengde Hoogeveense vaart een beachvlag met daarop de tekst: “welkom op het leukste AMC-treffen van Drente”. Aan die tekst niets overdreven. Je merkt dat zowel de organisatoren als de bezoekers er volop plezier aan hebben. Ook de buren zijn uitgenodigd en op zaterdagavond, wanneer de Stokers traditioneel hun goed in het oor liggende krakers ten gehore brengen, lijkt het wel een buurtfeest. En motorrijders uit de omgeving weten dat zij ook altijd welkom zijn, ongeacht op welk merk of type motor zij zich verplaatsen.

Wat ook wel knap is van die jongens ‘uut Drente’ is dat het allemaal voor schappelijke prijsjes kan. Bij inschrijving betaalde ik voor twee overnachtingen inclusief ontbijt slechts 25 euro. En ik kreeg er nog een leuk T-shirt bij cadeau! Bijzonderheid van het ontbijt: op zaterdag- en zondagmorgen staat Jan Dijkhuizen al vroeg paraat om voor iedereen een paar eieren (al dan niet met spek) te bakken. Koffie en thee zijn dan ook nog bij de prijs inbegrepen.

Uiteraard kocht ik direct een paar consumptiebonnen. En dat doet natuurlijk iedereen. Er worden dus ook vlot rondjes gegeven en biertjes genuttigd. Tegen het eind van het treffen heb ik dan vaak nog een gedeelte van de consumptiekaart over. Gewoon omdat een verzadiging is opgetreden. Ik heb daar voor de aardigheid maar eens een foto van gemaakt. De niet afgekruiste vakjes van de kaarten zijn een kleine sponsorbijdrage voor het Turftreffenteam. Graag maak ik hen bij deze nogmaals complimenten voor hun ideeën, inzet en inspanningen (wat ik ter plaatse ook al wel deed). Hopelijk tot volgend jaar!

 De boel was serieus voorbereid, maar toch. Het was best een beetje ingewikkeld omdat volgens de oude statuten twee ledenvergaderingen nodig waren. Een vervolgvergadering was al gepland voor zaterdag 9 april. Toch konden we weinig anders dan in beide vergaderingen alle suggesties / amendementen van de leden te bespreken.

De opkomst op 26 maart was ongeveer overeenkomstig onze vroegere ALV’s in januari. Het was goed om met dit grotere gezelschap de concept-statuten te kunnen bespreken. Er ontstonden prima discussies over met name het mandaat van het bestuur en de rol van de kascontrolecommissie. En over een aantal aspecten die zich vooral lenen voor nadere uitwerking in het Huishoudelijk Reglement. Daar gaan we in de loop van dit jaar ook mee aan de slag.

De tweede vergadering (met een opkomst van 23 leden, inclusief bestuur) was er vooral om de keuze voor de nieuwe statuten te bekrachtigen. Bij alle onderwerpen die in stemming werden gebracht gingen de handen unaniem omhoog. Kortom: we kunnen zeggen dat deze procedure grondig is doorlopen en dat nu de herziene statuten door de vereniging zijn aanvaard.

Daarmee wordt het tijd om weer eens aan wat leukere dingen te denken. Een lekker ritje op de motor bijvoorbeeld. De clubagenda raakt alweer aardig gevuld (sommige ideeën moeten nog wat uitgewerkt). Eind april het Eenhoorntreffen in Austerlitz. En ik verheug me nu al op de IJR in Duitsland, begin juni. Ook al omdat we aansluitend gaan kamperen in Noord-Italië en Frankrijk. De Matchless achter de auto – alles met voorbedachten rade om hem in het Alpengebied een paar keer van de trailer af te halen en daar fijn te toeren. Het is vervolgens weer de bedoeling dat we tijdig terug zijn om begin juli naar het Turftreffen te gaan.

Tja, en als we dat gehad hebben hopen weer een tijdje door ons waterrijke Nederland te trekken met onze ‘drijvende caravan’. Afgelopen winter lag het bootje op het droge voor een vrij omvangrijke schilderbeurt (onderwaterschip en zijkanten). Met verse plakletters is de naam er opnieuw opgezet waarmee onze Dame Blanche (ondanks haar bijna 45 jarige leeftijd) er weer uitziet als een frisse jonge meid. Alle aandacht kon deze winter uitgaan naar het bootje omdat de motorsleutelklussen van het jaar ervoor behoorlijk effectief bleken te zijn. De Matchless hoefde deze keer niet vertroeteld te worden en kon onder zijn canvas deken het voorjaar afwachten.

Dat het – na al het Coronagedoe met zijn vele beperkingen – maar weer een mooi motorjaar mag worden. Het zal duidelijk zijn: de club is er klaar voor.

Cees Zwinkels

Verdrietige berichten

De afgelopen jaren hebben Theo Verkaik en zijn vrouw Tonia ons verschillende keren ontvangen in Diemen en een goed verzorgde toerrit georganiseerd. Theo had nog vele plannen voor andere ritten, maar hij is op 12 november 2021 onverwachts overleden. Een verdrietig bericht, wij wensen zijn vrouw, familie en vrienden veel sterkte toe. Afgelopen week bereikte ons ook een ander verdrietig bericht, ook Piet Blakenburg is overleden. De laatste jaren was hij niet meer actief binnen de club. Toen wij dit bericht ontvingen kwamen er mooie herinneringen terug uit de jaren dat hij samen met de Benschop sectie treffens bezocht. Ook zijn familie en vrienden wensen wij veel sterkte toe met dit verlies.

WBTR

In de afgelopen maanden is er door een aantal bestuursleden hard gewerkt aan de zakelijke kant van de vereniging. Dit werd getriggerd door nieuwe wetgeving met betrekking tot aansprakelijkheid. Er is hier met het bestuur al een paar keer over vergaderd en dat zullen wij op korte termijn ook weer doen. Door met elkaar in gesprek te zijn over wat wij als bestuur doen en hoe we dat doen, hebben we ook gesproken over de functies. Sommige bestuursleden zitten al heel erg lang in het bestuur wat enorm fijn is maar aan de andere kant kan daardoor geen vernieuwing/ verjonging van het bestuur plaats vinden.

Treffencommissarisfunctie vacant

Zelf zit ik ook alweer een aantal jaren in het bestuur. Dit vind ik enerzijds erg leuk aan de andere kant hebben er ook vele veranderingen plaats gevonden. Zoals de meesten weten, heb ik een super lieve kleine (grote) meid, daarnaast ben ik iets meer dan twee jaar geleden gestart met een opleiding en ik heb een omslag van werk gemaakt. Deze combinatie zorgt er voor dat ik op dit moment weinig tot geen treffens kan bezoeken. Het voelt voor mij al een tijdje onprettig om dan wel Treffencommisaris te zijn. Vóór mij was pap dit, hij werd toen voorzitter en ik werd gevraagd om het van hem over te nemen. Ik denk dat het nu een goed moment is om iemand anders de rol van Treffencommissaris te laten vervullen. In deze SG wordt er daarom een uitvraag gedaan zodat leden die tot het bestuur willen toetreden zich hiervoor kunnen aanmelden.

Voor nu wens ik iedereen hele fijne feestdagen met een heel mooi 2022. Mocht je als goed voornemen hebben om iets te willen organiseren, neem dan a.u.b. even contact op.

Zoals ik de vorige keer schreef zijn wij binnen het bestuur druk bezig om te controleren of we alles conform de wetgeving geregeld hebben en zijn eventuele aanpassingen aan het doen om de bestuursaansprakelijkheid goed te regelen. De WBTR, onze statuten en het huishoudelijk regelement. Dit is een flinke uitdagende klus waar veel tijd in gaat zitten. Onze oude statuten dateren nog van 19 december 1980. Het wordt dus tijd voor een modernere en meer in minder juridische taal geschreven versie. Gelukkig hebben wij een aantal enthousiaste bestuursleden die hier vol overgave mee bezig zijn.

Regelmatig zie ik bij ons in de buurt oude legervoertuigen rijden. Ik word hier iedere keer weer enthousiast van. Tijdens een gesprek met één van onze nieuwe clubleden op het zuurkooltreffen werd dit enthousiasme weer aangewakkerd. Hij was zelf in het bezit van een authentieke Dodge en deed mee aan de vele activiteiten hieromtrent. Nu was ik zelf al een paar jaar geleden begonnen met het verzamelen van onderdelen voor een WD Matchless, maar dit was niet verder gekomen als verzamelen. Ik heb het project weer tevoorschijn gehaald en ga nu proberen hier een rijdend geheel van te maken. Ik mis nog wel een aantal delen. Het is jammer dat alle onderdeel beurzen gecanceld worden. Voorlopig kan ik nog vooruit. Ik heb het uit Polen afkomstige blok open gemaakt en zag dat in plaats van de normale RLS8 lagers er een stalen bus in het carter geperst was met daarin kleinere lagers 6205. Van de oliepomp waren bijna alle groeven verdwenen. Wie weet wat we nog meer voor verrassingen we tegenkomen.

Ik wil jullie voor 2022 veel geluk en gezondheid wensen en hopelijk tot spoedig weerzien.

Keep the rubber on the tarmac

Harrie van Ewijk